این پژوهش به منظور مقایسه میزان استفاده آموزگاران پایه اول و چهارم از ابزارهای متنوع ارزشیابی توصیفی به تفکیک چک لسیت، واقعه نگاری و خودارزیابی در تصمیم گیری های برای ارتقای  آموزشی دانش آموزان است. این پژوهش زمینه یابی با جامعه آماری 352 نفری که شامل کلیه آموزگاران شاغل به تدریس در پایه های اول و چهارم مستقل دبستان های شهر بابل درسال تحصیلی 91-90  ؛ با حجم نمونه ی 186 نفری بر اساس جدول مورگان که به روش نمونه گیری طبقه ای خوشه ای وتصادفي ساده طبقه بندی شدند؛ انجام گرفت. برای گردآوری داده­ ها از پرسشنامه محقق ساخته 22 سئوالی با پایایی 89/. استفاده شده است. از روش­های آمار توصیفی و شامل شاخصه های توزیع فراوانی ، درصد فراوانی و آمار استنباطی t مستقل با کمک نرم افزار spss 18  استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی ازآن است که بین